Uznanie długu przez dłużnika jest oficjalnym potwierdzeniem z jego strony, że jest świadom istnienia konkretnego długu względem wierzyciela, czyli osoby, której niniejszy dług się należy. W dzisiejszym artykule opisujemy jaką formę może przybrać uznanie długu, a także jakie ma skutki prawne.
Uznanie długu jest zatem przyznaniem się do posiadania długu. Forma uznania długu jest powiązana bezpośrednio z jego postacią. Uznanie długu dzieli się bowiem na właściwe i niewłaściwe.
Z uznaniem właściwym mamy do czynienia wówczas, gdy ma ono formę umowy pisemnej, w której klarownie określona jest kwota (wysokość zadłużenia) oraz termin jego zapłaty. Taka forma jest oczywiście najbardziej wskazana. Przedmiotem tego typu umowy może być każde roszczenie, niezależnie od źródła pochodzenia. Roszczenie może zatem dotyczyć prawa handlowego, spadkowego, rodzinnego i innych. Dzięki przejrzystym zapisom w umowie dużo łatwiej udowodnić istnienie długu przed sądem, w przypadku ewentualnej rozprawy. Uznanie długu może być również zawarte w formie ustnej – podczas rozmowy telefonicznej lub na żywo, a także smsowo lub mailowo. Jednak takie formy uznania długu mogą być trudniejsze w udowodnieniu, w porównaniu do umowy tradycyjnej.
O niewłaściwym uznaniu długu mówimy w przypadku, gdy dłużnik przyznaje w inny sposób niż opisano powyżej, że wie o istnieniu roszczenia. O jakim sposobie mowa? Może to być na przykład:
- spłata części długu i / lub odsetek z nim związanych;
- prośba o rozłożenie długu na raty;
- prośba o odroczenie terminu / terminów spłaty długu;
- prośba o umorzenie długu w części lub w całości;
- prośba o potwierdzenie całkowitej kwoty długu i / lub odsetek.
Wszystkie powyższe zachowania łączy jedna wspólna cecha – dłużnik nie wprost przyznaje, że wie o istnieniu zadłużenia wobec wierzyciela; może to robić świadomie lub nieświadomie. Co istotne, tego typu zachowanie nie może być odwołane w sytuacji, gdy dłużnik zorientuje się po czasie, jakie konsekwencje prawne niesie za sobą uznanie długu.
Jeśli chodzi o prawny skutek uznania długu przez dłużnika, jest nim przerwanie biegu przedawnienia. Ma to miejsce zarówno w przypadku uznania właściwego, jak i niewłaściwego. Przerwanie biegu przedawnienia oznacza, że termin rozpoczyna swój bieg od początku. Uznanie długu może zatem umożliwić przerywanie biegu przedawnienia długu wiele razy, dzięki czemu wierzyciel może dłużej dochodzić swoich należności od dłużnika bez obawy, że dług się przedawni i nie da się go już odzyskać.
Co istotne, może się zdarzyć, że dług zostanie uznany przez dłużnika w momencie, gdy jest już przedawniony. W niektórych przypadkach taka sytuacja może być potraktowana jako zrzeczenie się możliwości powoływania się na zarzut przedawnienia przez dłużnika, a sprawa wraca do ponownego rozpatrzenia – jest to jednak zależne od wielu okoliczności, które sąd bierze pod uwagę aby rozstrzygnąć tego typu sytuację.
Posiadając pisemne, właściwe uznanie długu przez dłużnika, wierzyciel może złożyć do sądu pozew o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Taka procedura jest najkorzystniejsza z punktu widzenia wierzyciela. Postępowanie nakazowe ma wiele zalet, m.in. umożliwia dokonanie zabezpieczenia na majątku dłużnika. Uznanie długu skutkuje zatem nie tylko przerwaniem biegu przedawnienia, lecz także zwiększa realne szanse na odzyskanie długu przez wierzyciela.
Mamy nadzieję, że nasz wpis był przydatny. W przypadku pytań zapraszamy do kontaktu osobistego.
Zespół EWRA Sp. z o.o.